پرسش و پاسخ
سؤال: با توجّه به تجهیز بشر به سلاح های مهیب و خطرناک، امام زمان عجل الله تعالی فرجه چگونه با شمشیر قیام میکند؟ و قیام بالسّیف به چه معناست؟
جواب: اینکه سلاح حضرت و یارانش هنگام ظهور چه خواهد بود، امری است گه حقیقت آن برای ما روشن نیست.
ولی چند نکته قابل تأمّل است:
الف. روایاتی که در آنها به «سیف» اشاره شده، لزوماً به معنای آن نیست که نوع سلاح حضرت، شمشیر است، بلکه معنای اول و درست آن این است که قیام امام مهدی عجل الله تعالی فرجه مسلّحانه است.
ب. هرچند در دوران حضرت، علم شکوفا می شود ولی این شکوفایی لزوماً به معنای تأیید و تکمیل پیشرفت صنعتی در دوران غیبت نیست. به خصوص پیشرفت در صنایع جنگی که روح حاکم بر آن تسلّط عدّه ای قلیل بر منابع عمومی دنیا و استثمار آن است. طبیعی است این پیشرفت در نظام مهدوی _ که بر اساس صلح و عدالت است_ جایی ندارد.
ج. پیروزی در جنگ تنها با تکیه بر ادوات جنگی نیست، بلکه فرماندهی درست نیز شرط است. امام زمان علیه السلام از درایت خود که از علم الهی سرچشمه گرفته است بهره میبرد. علاوه براینکه حضرت مجهّز به امدادهای غیبی و لشکر رُعب است و خداوند، وحشتی در دل دشمنان او میافکند که توان درست فکر کردن و بهره بردن از تجهیزات را از دست میدهند. همچنان که پیامبر نیز در بعضی از جنگها اینگونه پیروز شد.
د. نوع حرکت جنگی و ابزارها به گونهای است که فقط دشمنان نظامی را از پای درمیآورد نه آنکه به مردم عادی آسیب برساند، چنانکه در سلاحهای متعارف امروزی چنین است.
ه. از روایات استفاده می شود علاوه بر اینکه لشکریان دشمن تار و مار میشوند، عدّه ای از یاران امام نیز به شهادت میرسند. بنابراین نوع سلاحها باید به گونهای باشد که برای طرفین استفاده جنگی از آن امکان پذیر باشد.
پای صحبت مولا:
قال المهدی علیه السلام: فَلْیَعْمَلْ کُلُّ امْرِِءٍ مِنْکُمْ بِما یَقْرُبُ بِهِ مِنْ محَبَّتِنا، وَیتَجَنَّبُ ما یُدْنیهِ مِنْ کَراهَتِنا وَسَخَطِنا؛
پس هر یک از شما باید کارى کند که وى را به محبّت و دوستى ما نزدیک سازد، و از آنچه خوشایند ما نیست و باعث کراهت و خشم ماست دورى گزیند.(1)
روشن است محبّت و کراهت اهل بیت علیهم السلام جنبة فردى و شخصى ندارد، بلکه به ملاک خدایى است، زیرا هر گاه ایشان مشاهده کنند که شیعیان و منتسبان به آنان، کارهایى را انجام مىدهند که مورد رضایت الهى است، و نیز از کارهایى که مورد غضب خداوند است اجتناب مى کنند، خوشحال مى شوند و به آنان مى بالند.
بر ماست که اگر به دنبال جلب محبّت آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه و دورى از سخط و غضب آن حضرت هستیم، کارى نکنیم که از ایشان دور شده، از عنایاتش محروم گردیم؛ و از طرف دیگر سعى ما بر این باشد که اعمال و رفتارى را انجام دهیم که هر چه بیشتر ما را به ایشان نزدیک مى گرداند.
1. بحارالأنوارج3.ص176.ح7
سیمای مردان در آخرالزمان
قسمت اول
معمولا ًاسلام توقّعش از مرد این است که حسّ غیرت دینى و مهابت الهى داشته باشد. روایات حاکى است که در سیماى مبارک خود امام زمان عجل الله تعالی فرجه هم مهابت الهى وجود دارد. یعنى در چهرة مبارکشان در عین ملاحت و شیرینى، نوعى مهابت و ترس الهى هم وجود دارد. امّا در آخرالزّمان بنابرآنچه از روایات به دست مىآید، اگر تقریبا بیست مرد را مورد ارزیابى و شناسایى قرار دهید، نمى توانید کسى را پیدا کنید که در چهرهاش هیبت الهى و آثار ترس از خداوند وجود داشته باشد. اهل معصیت خیلى راحت در برابرشان مرتکب معصیت مى شوند و آنها هم هیچ عکس العملى از خود نشان نمى دهند.
فقد طال الصدی تشنگی به درازا کشید 1098 سال و دو ماه انتظار بعد از غیبت کبری
طلیعه:
شیعه شناسنامهای
تکانی بخوریم، به خودمان نگاهی بکنیم، به جامعهمان نگاه عمیقتری بکنیم، عجیب وسواس داشته باشیم که خود را بشناسیم؛ که هستیم؟ چه میکنیم؟ و به کجا میرویم؟ آیا این جامعه با این طرز تفکّر که در آن است به سوی ظهور و زمینه سازی آن گام بر میدارد؛ یا نه، به فکر خود است؟
آیا معیارهای تشیع و اهداف عالی الهی را فراموش کرده است یا نه؟ آیا این جامعه بیشتر به شهر سبز و ساخت و ساز اقتصادی میاندیشد یا امام زمان و ظهور ایشان نیز برایش مهم است؟
ادامه مطلب...