از ادعا تا انتظار

  بین کسانى که به راستى، حقیقتى را باور دارند و آنان که مدعى باور داشتن چیزى هستند تفاوت از زمین تا آسمان است. مانند تفاوت عشق تا شعار.

عشق آسمانى است و عشق ورزیدن کار اهالى آسمان!  شعار زمینى است و شعار دادن حرفه زمینى‏ها!

منتظران واقعى به امامشان عشق مى‏ورزند. مدعیان انتظار، تنها شعار مى‏دهند.

منتظران واقعى در پى اصلاح وضعیت موجودند. مدعیان انتظار، هر نوع اصلاحى را محکوم مى‏کنند.

منتظران واقعى تلاش مى‏کنند تا موانع ظهور را بشناسند و آنها را برطرف کنند. مدعیان انتظار، منتظر مى‏مانند تا امام غایبى بیاید و امور را اصلاح کند.

منتظران واقعى انتظار را تکلیف و رسالت مى‏داند. مدعیان انتظار براى رفع تکلیف منتظرند.

منتظران واقعى، بانشاطند و امیدوارانه به آینده مى‏نگرند. مدعیان انتظار، مأیوس‏اند و دل‏خسته.

منتظران واقعى، زندگى فردى و اجتماعى خود را براساس آنچه در انتظار اویند سامان مى‏دهند. مدعیان انتظار، نه در زندگى فردى نه در زندگى اجتماعى خود هیچ تأثیرى از آنچه انتظارش را مى‏کشند، نمى‏پذیرند.

منتظران واقعى، براى استقرار عدالت تلاش مى‏کنند. مدعیان انتظار، استقرار عدالت را موکول به ظهور منجى غیبى مى‏دانند.

منتظران واقعى، در مقابل ظلم و فساد ایستادگى و مبارزه مى‏کنند. مدعیان انتظار، با عوامل فساد و ظلم تنها در دل مخالفت مى‏کنند نه در عمل.

منتظران واقعى تلاش مى‏کنند تا حکومتهاى باطل را براندازند و خود زمینه‏ساز حکومت عدل و ایمان گردند. مدعیان انتظار، اساساً هیچ حکومتى در زمان غیبت را حکومت حق نمى‏دانند و معتقدند باید منتظر شد تا خود امام بیاید و حکومت کند.

منتظران واقعى، امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند که سنت همه صالحان عالم است. مدعیان انتظار، نسبت به دیگران بى‏تفاوتند.

منتظران واقعى، نگران سرنوشت خود و جامعه هستند.مدعیان انتظار، به سرنوشت خود و جامعه نمى‏اندیشند و اقدام جدى‏اى در عرصه‏هاى اجتماعى و اصلاحى نمى‏کنند.

منتظران واقعى، در برابر آزارها و تکذیبها مقاومت مى‏کنند. مدعیان انتظار، آنقدر محافظه‏کارند که مورد آزار و تکذیب قرار نمى‏گیرند.

براستی من و تو در کدام دسته قرار داریم، منتظریم یا مدعی؟؟!

شماره 25
[عناوین آرشیوشده]