قال مولانا المهدی عجلالله تعالی فرجه: إن استرشدت ارشدت و إن طلبت وجدت
اگر خواستار هدایت باشی هدایت می شوی و اگر جوینده باشی یابندهای
در این فضای غبار آلودی که همه داد از غلبه شیطان و هوای نفس میزنیم چقدر دنبال هدایت هستیم؟ تا چه اندازه به دنبال راهنما میگردیم که هدایتمان کند و دستمان را بگیرد؟
آیا به اندازهای که برای تماشای یک مسابقه فوتبال و... وقت میگذاریم برای کسب معارف دینی و تقویت پایههای اعتقادیمان هم وقت میگذاریم؟ آیا به اندازهای که یک سریال تلویزیونی را ماهها دنبال میکنیم به دنبال فهم حلال و حرام دینمان هستیم؟ آیا به دنبال این هستیم تا آنچه مورد رضایت امام زمانمان است را بشناسیم و به آن عمل کنیم و از آنچه مورد پسند حضرت نیست دست برداریم؟
همه ما در طول زندگی چیزهایی را گم کردهایم و شاید ساعتها و روزها و هفتهها و... به دنبال آن گشتهایم تا آنرا بیابیم، براستی در قبال گمشده اصلیمان چگونهایم؟ چقدر نگران نبودن امام زمانمان هستیم و چقدر در جستجوی او؟!
براستی جایگاه امام زمان در زندگی روزمره ما چیست؟ چقدر در طول زندگی به یاد او هستیم؟ و آیا بود و نبود او برای ما چندان اهمیتی دارد؟ و آیا از غیبت او نگران و رنجور هستیم یا...؟!
گفتم شبی به مهدی از تو نــگاه خواهم
گفتا که من هم از تو ترک گنــــاه خواهم
گفتم که روی ماهت از من چرا نهان است
گفتا تو خود حجابی ورنه رخـم عیان است
بحارالانوار ج 51؛ ص 339